Pływaczki
To zdjęcie powstało w okresie, kiedy kwestia emancypacji kobiet i równouprawnienia płci była jeszcze relatywnie nowym zagadnieniem. Publiczne obnoszenie się własną cielesnością długo stanowiło drażliwy temat, co znalazło wyraz m.in. w licznych szczegółowych regulaminach kąpieli, a także w obowiązujących jeszcze na początku XX w. zakrywających całe ciało strojach kąpielowych. Początkowo kąpiel w miejscach publicznych była rozrywką szlachty, a później także mieszczaństwa, korzystających z tych uciech obowiązywało jednak przestrzeganie zasad etykiety, jak to miało miejsce np. w licznych kurortach nadmorskich na ziemiach pruskich.
Dbać o etykietę nie musiały z pewnością kobiety pracujące ok. 1930 r. w Królewcu, które swój czas wolny spędzały przypuszczalnie na kąpaniu się w Bałtyku. Wkrótce improwizowane przez nie lekkie kostiumy kąpielowe przestały już być na czasie. W okresie Republiki Weimarskiej w Niemczech coraz większą popularnością cieszyła się kąpiel nago (nudyzm), podczas gdy w Niemczech nazistowskich pierwszoplanową rolę w turystyce plażowej odgrywało hartowanie ciała. Wszystko to wpłynęło na przejście od strojów kąpielowych do odzieży sportowej.
Odmienne doświadczenia cielesności były udziałem społeczeństwa po 1945 r. w polskiej oraz sowieckiej części ziem pruskich: Nowe impulsy dla życia plażowego wychodziły teraz od socjalistycznych ideałów płci, sportu i kultury ciała.
źródło: Arbeiterinnen am Strand. Fotograf: Franz Wiemers, Münster.
Herder-Institut Marburg, Bildarchiv, nr inwentarzowy: 4d6458.