Bitwa pod Tannenbergiem w 1914 r. zakończyła się, inaczej niż w 1410 r., całkowitą klęską armii rosyjskiej. Mimo to autorzy podręczników rosyjskich dopatrują się głębszego sensu nawet w fakcie porażki.
Wojsko rosyjskie pod dowództwem generałów P. K. Rennenkampfa i A. V. Samsonova wtargnęło do Prus Wschodnich z dwóch stron równocześnie. Początkowo przemarsz przez Prusy Wschodnie przebiegał pomyślnie, chociaż nieco chaotycznie. Stojący nad rzeką Marną i oddaleni tylko o kilka godzin od Paryża Niemcy zmuszeni byli przemieścić znaczną część swoich sił zbrojnych na wschód. Z końcem sierpnia 2 Armia gen. Samsonova poniosła w bitwie pod Tannenbergiem druzgocącą klęskę, zaś Samsonov popełnił samobójstwo. Przyczną klęski był oprócz błędów taktycznych przede wszystkim zbytni pośpiech, podyktowany chęcią niesienia sojusznikom pomocy. Samsonov i jego wojsko zginęli, by ratować Francję i Europę.
źródło: Ostrovskij, Valerij P., Aleksej I. Utkin: Istorija Rossii. XX vek. 11 klass. Učebnik dlja obščeobrazovatel’nych učebnych zavedenij, Moskva 1995, s. 117-118: